หนูชื่อมิ้ม มีเพื่อนบ้านที่สนิทกันมากตั้งแต่หนูยังเด็ก มีลูกชายชื่อพี่เมฆ เราสนิทกันมาก แต่พอโตขึ้นพี่เมฆที่เรียนเก่งมากแกก็สอบติดหมอ และต้องไปอยู่หอ นาน ๆ กลับบ้านครั้งหนึ่ง ทำให้เราห่างกันไป
จนวันหนึ่งที่พี่เมฆเรียนจบหมอ ก็มาประจำการที่โรงพยาบาลรัฐใกล้บ้าน และมาเปิดคลินิกในบ้าน ส่วนหนูเองยังเรียนอยู่ ม.6 คงเพราะเราห่างกันไปนานหนูเลยไม่กล้าไปพูดคุยสนิทสนมกับพี่เมฆอย่างสมัยเด็ก ๆ ได้แต่ทักทายกันผิวเผิน
จนวันหนึ่งแม่หนูไปทำงาน หนูไม่สบายไม่ได้ไปโรงเรียน กินยาก็แล้วมันไม่หาย หนูโทรหาแม่ แม่บอกว่าให้เดินไปคลินิกพี่หมอข้างบ้าน ให้พี่หมอฉีดยาให้ เพราะพี่หมอจะไปโรงพยาบาลประมาณแปดโมง นี่มันยังพึ่งเจ็ดโมงกว่าแกน่าจะอยู่
หนูเดินโซเซไปก็พบว่าบ้านพี่หมอปิด เลยลองเรียกดู สักพักแกก็มาเปิด ปรากฏว่าวันนี้พ่อแม่แกไปงานแต่งญาติที่ต่างจังหวัด ส่วนตัวแกไม่ได้ทำงาน แต่ต้องไปสัมมนาตอนสิบโมงเลยไม่เปิดคลินิกเพราะมัวเก็บของ
“ แล้วพี่หมอฉีดยาให้หนูได้ไหมคะ หนูไข้มาก แม่บอกให้มาฉีดยา ”
“ ได้สิคะมิ้ม มา เดี๋ยวพี่ตรวจให้ ”
หนูเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ในคลินิกแก พี่หมอเตรียมเครื่องมือขึ้นมาแล้วจ้องหน้าหนูนาน จนหนูรู้สึกตัว เขินจนหน้าแดง
“ พี่หมอจ้องหน้าหนูทำไมคะ ”
“ ก็พี่ไม่อยากเชื่อว่าเด็กที่แก้ผ้าเล่นกับพี่มาตั้งแต่เล็ก ๆ พอเป็นสาวแล้วจะสวยขนาดนี้น่ะสิ ”
หนูได้แต่ก้มหน้างุด
“ ปลดกระดุมเสื้อออกให้พี่หน่อย พี่จะตรวจอัตราการเต้นของหัวใจ กับปอด ”
หนูตกใจ ทำไมต้องปลดกระดุมเสื้อ แต่ก็ทำตาม แกเอาไอ้ที่ฟังล้วงเข้าไปตรงสาบเสื้อแล้ววางแหมะลงบนนม มือพี่หมอโดนหัวนมหนูด้วย แถมยังเขี่ยไปมา หนูนั่งตัวเกร็ง แล้วแกก็เปลี่ยนไปตรวจอีกข้าง บอกให้หนูหันหลังให้ แกตรวจด้านหลัง เอาแขนโอบหนูเอื้อมมาตรวจด้านหน้าอีกที จมูกแกเคลียคลออยู่แถวซอกคอหนู หนูเสียวจนขนลุก แกถามอาการว่าหนูเป็นไงบ้าง หนูก็บอกไป หลังจากนั้นแกก็บอกให้หนูขึ้นเตียง หนูก็ขึ้นไปนอนคว่ำ
“ มิ้มคะ ไม่นอนคว่ำค่ะ นอนหงาย ”
“ เอ้า ทำไมนอนหงายล่ะคะ ”
“ ก็พี่หมอจะฉีดยาแบบพิเศษให้มิ้มไงล่ะคะ จะได้หายไว ๆ ”
หนูก็เชื่อค่ะแล้วนอนหงายตามที่พี่หมอบอก หลับตาปี๋เพราะกลัวเข็ม พี่หมอค่อย ๆ ถอดกางเกงหนูลงแล้วรูดออกทางข้อเท้า
“ มันต้องฉีดตรงกลางตัว พี่จะเอาสำลีเช็ดทำความสะอาดให้ก่อนแล้วค่อยฉีดนะคะ ไม่ต้องเกร็งนะคะ ไม่เจ็บมาก บอกเลยว่าเข็มฉีดยานี้มิ้มจะชอบ ”
หนูพยักหน้าแล้วได้แต่เถียงอยู่ในใจ เข็มไหนหนูก็ไม่ชอบ หนูกลัวฉีดยาจะตาย
พี่หมอคงกำลังเอาสำลีแตะทำความสะอาดตรงกลางตัวอย่างที่บอก แต่สำลีพี่หมอมันแปลก ๆ มันชื้น ๆ แล้วก็พลิกไปมาเร็วมาก ตอนมันแตะลงที่กลางกลีบแคมหีของหนู เช็ดขึ้นเช็ดลง บางทีก็เหมือนมันดูดได้ แล้วก็เช็ดต่ำลงไปตรงรูหี ล้วงเข้าไปเช็ดด้านใน ล้วงเข้าล้วงออก พี่หมอคงอยากทำความสะอาดให้ดีที่สุด
“ พี่จะฉีดยาแล้วนะ ” แกเตือนมาก่อน หนูพยักหน้าแต่ก็ยังหลับตาปี๋
พี่หมอดันขาหนูออกกว้าง ใส่เข็มเข้ามาแล้วอย่างเบามือ พี่หมอถอนเข็มออกและเข้า ออกและเข้า ตอนแรกมันก็เจ็บ ๆ ตึง ๆ แต่พอพี่หมอสอดเข็มเข้าออกบ่อย ๆ มันก็ไม่เจ็บ กลายเป็นเสียวแทน เข็มแทงเข้ามาในตัวหนูเรื่อย ๆ เข็มมันทั้งยาวทั้งใหญ่ค่ะ หนูได้ยินเสียงพี่หมอร้องซี้ด เอ๊ะ ทำไมเสียงร้องเหมือนในหนังโป๊ที่หนูเคยแอบดูกับเพื่อนที่โรงเรียน หรือว่าพี่หมอจะเสียวแทนหนูว่าจะกลัวเข็ม
พี่หมอเริ่มเอาเข็มเข้าออกเร็วขึ้น ทีนี้กลายเป็นหนูที่ครางเหมือนหนังโป๊บ้าง
“ อดทนอีกนิดนะคะ เดี๋ยวจะเสร็จแล้ว ”
พี่หมอบอก แต่หนูน่ะไม่ไหว มันมีอาการแปลก ๆ เหมือนท้องมันตอดตุบ ๆ แล้วทะยานวูบขึ้นไปบนฟ้า หนูมีความสุขมากกับการฉีดยาครั้งนี้ สักพัก พี่หมอก็คำรามออกมาแล้วชักเข็มออก ครู่หนึ่งแกก็บอกกับหนูว่า
“ พี่ฉีดยารูข้างหน้าให้เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวมิ้มนอนคว่ำ จะต้องฉีดที่สะโพกอีกเข็มนึง ”
หนูพยักหน้างง ๆ ฉีดที่สะโพกแป๊บเดียวก็เสร็จค่ะ พี่หมอบอกว่า จะให้หายดีต้องมาให้พี่หมอฉีดข้างหน้าทุกวัน ๆ มันเหมือนเป็นวัคซีนค่ะ หนูก็รับปาก และยอมรับเลยว่า ชอบการฉีดยารูหน้าของพี่หมอมากเลยค่ะ
